[Review] Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.3 Mukami Ruki

คำเตือน รีวิวนี้ไม่ได้อวยนะค๊า...... (บร๊ะเอ้งงงไปบอกเค้าทำไมมมมม)

ใครจะเอารีวิวออกจากบล๊อค กรุณาให้เครดิตบล๊อคเราด้วยค่ะ

วันนี้เรามารีวิวดราม่าซีดี Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.3 ของ มุคามิ รุกิ พี่ชายคนโตของบ้านมุคามิ และเป็นคู่ปรับของบ้านซาคามากิด้วยค่ะ พื้นเพนิสัยของรุกิเป็น Chief Do-S อยากได้อะไรก็จะทำทุกอย่างเพื่อนให้ได้มันมา ถึงภายนอกรุกิจะเป็นคนที่ดูใจดี อ่อนโยนก็ตาม

**ขอใช้คำว่า “เรา” แทนตัวนางเอก หรือ คนฟังนะคะ
**บางครั้งเราจะแอบแซวโดยใช้วงเล็บสีชมพูนะคะ อิอิ...
***หลังอ่านจบอ่านต่อสักหน่อยก็ได้นะก๊ะ.....

เอาหละ !! ไปรีวิวกันเลยดีกว่าค่ะ !!

Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.3 Mukami Ruki
CV. Sakurai Takahiro

Track 1 二つの選択肢 ตัวเลือกทั้งสอง

    ท่ามกลางเสียงลมแรง (ที่ได้ยินก็หนาวขึ้นมาทันที) เมื่อเราตื่นขึ้นมา เราจะได้ยินเสียงผู้ชายคนหนึ่งที่กล่าวขอบคุณ โคว ยูมะ อาซึสะ และ ให้พวกเขากลับออกไปได้ และบอกว่าเขาจะจัดการที่เหลือ (ที่ไม่ได้ทำมานาน) เอง เมื่อทุกคนออกไปแล้ว เขาจึงเดินมาปลุกเรา แต่เราไม่ยอมลืมตา เขาจึงเรียกจนเราสะดุ้งตื่นเราก็เริ่มกลัว เขาจึงบอกไม่ต้องกลัว เพราะตอนนี้เราถูกเขาเอาผ้าปิดตาไว้ เพราะเขาคิดว่าถ้าเราไม่เห็นมันก็คงจะดีกว่าเห็นแน่นอน แต่ถึงจะมองไม่เห็นก็คงจะรู้ว่าลมพัดแรง เขาจึงบอกว่าตอนนี้เขากับเราอยู่บนยอดหอคอยสูง ยังไม่พอ ตอนนี้เราทั้งสองกำลังอยู่ที่ขอบมุม(ที่จะตกลงไปเมื่อไหร่ก็ได้) อีกด้วย

    แต่เราไม่เชื่อและพยายามหนี แต่เขาก็บอกว่า ก็หนีสิ เขาไม่ห้ามหรอก แต่ถ้าหนีทั้งๆที่ยังถูกปิดตาอยู่ อาจจะตกลงไปตายง่ายๆแน่นอน  เราจึงพยายามขยับเพราะยังไม่เชื่ออยู่ดี เขาก็เลยเข้ามากระซิบกับเราว่า “เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง” แล้วเขาก็ช่วยพยุงเราลุกขึ้น และเราก็รู้สึกถึงลมข้างล่างที่พัดแรงขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงหัวเราะและบอกว่าถ้าเราเดินไปข้างหน้าอีกก้าวละตกลงไปแน่นอน ถ้าจะหนี ก็คงต้องโดดลงไปแล้ว แล้วเขานี่หละจะช่วยเราโดดลงไปเอง เราก็เริ่มลังเล เพราะเขาคอยพูดกับเราว่า ถ้าจะหนีเขา การตายก็คงจะเป็นหนทางเดียว (แหม่ๆๆๆ บอกเค้าไปเลย แกมันสาวน้อยสตั๊นแมน 555555+ -- คนรีวิว)

    และถ้าโดดลงไปเราก็จะเป็นอิสระ แต่ถ้าเราไม่โดดแสดงว่าเรายอมรับทุกอย่างที่กำลังจะเกิดขึ้นกับเรา แต่เราก็บอกว่ายังงัยก็จะโดด เขาจึงบอกว่าเราน่ะมันโง่ และคิดว่าการที่ได้อยู่กับแวมไพร์มันเป็นเรื่องที่น่าเศร้ามากสินะ... น่าขันจริงๆ... และทันใดนั้นเขาก็พยายามจะดึงแขนเราและตั้งใจผลักเราลงไป แต่เราก็กรีดร้อง และเหมือนจะขอร้องให้เขาช่วย เขาจึงรั้งเราไว้และพามายืนตรงที่ปลอดภัย แต่ก็ยังไม่วายที่จะว่าเราที่อยู่ในสภาพน่าอายจริงๆ ก่อนที่เขาก็จับให้เรานั่งลง และ เอาผ้าปิดตาออก....

Track 2 無神ルキ มุคามิ รุกิ

    แทรคเริ่มต้นด้วยเสียงมีดฉีกผ้าออก ชายหนุ่มพยายามฉีกเสื้อผ้าเราออกโดยให้เหตุผลว่าพยายามจะทำความรู้จักเรา ทั้งๆที่เขาพูดว่าการใช้มีดฉีกเหมือนแวมไพร์ตนอื่นนั้นมันเป็นรสนิยมที่แย่ มาก แล้วเราก็ถามว่าเขาชื่ออะไร ? เขาจึงบอกว่าเขาชื่อ มุคามิ รุกิ กำลังจะเป็นเจ้านายที่เลี้ยงเรา และ เป็นแวมไพร์อีกด้วย และคนที่พาเรามาที่นี่ ก็คือพวกน้องๆของเขานั่นเอง เพราะเขาไม่จำเป็นต้องลงทุนไปจับเราด้วยตัวเอง เราก็ถามเขาต่อว่าแล้วทำไมถึงพาเรามาที่นี่ รุกิหัวเราะหึหึ และบอกว่าเรื่องนี้เราไม่ควรคุยกับเขา ถ้าอยากรู้ก็ต้องทำอะไรสักอย่างที่เราก็น่าจะเรียนมาจากโรงเรียนเพื่อเป็น การขอร้อง เราก็บอกว่าไม่รู้ต้องทำอะไร

    และรุกิก็บอกให้เราก้มหัวให้เขา เราก็ไม่ยอม รุกิก็บอกว่าเราช่างเป็นมนุษย์ที่หยิ่งผยองจริงๆ เรายังต้องฝึกอีกมาก อย่างไรกับเขามนุษย์ก็เป็นแค่สัตว์เลี้ยง เพราะเราก็เคยเป็นสัตว์เลี้ยงของบ้านซาคามากิมาก่อนเหมือนกันนี่ แต่เราก็เถียงว่าเราไม่ใช่สัตว์เลี้ยง รุกิก็หัวเราะ และพยายามเชยหน้าเราเข้ามามองใกล้ๆ และบอกว่าครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เขาได้มองหน้าเราชัดๆแบบนี้ มันเป็นหน้าตาของสัตว์เลี้ยงจริงๆ เขาบอกว่าคนแบบเราช่างมีตัวตนที่น่าเกลียดเหลือเกิน เราก็เมินหน้าหนี เขาจึงพูดอีกครั้งว่าเราต้องได้รับการฝึกฝนเพิ่ม และเขาก็หันมาถามว่าการที่ได้อยู่ที่บ้านซาคามากิเราพึงพอใจมากไหม ? หรือว่าคิดอยากจะหนีจากที่นี่ไหม ? ถ้าอย่างนั้น เรามันก็เป็นสัตว์เลี้ยงดีๆนี่เอง

    และเขาก็ถามเราอีกว่า หรือว่ากับพวกซาคามากิ พวกเขาจะอ่อนโยนกับเรางั้นหรือ ? เราก็บอกว่าพวกเขาก็ดีกับเรา (โกหกนะเอ็ง โดนแด๊กจนเลือดหมดตัวแล้วมั้ง – คนรีวิว) รุกิก็ทำเสียงไม่พอใจ และบอกว่าถ้าพวกซาคามากิดีกับเราจริงๆละก็ เราก็อาจจะมีความลับอะไรที่ปิดบังเขาอยู่แน่นอน และเขาจะเป็นคนที่เค้นถามเราเอง ให้เตรียมตัวเตรียมใจไว้ด้วย...

Track 3 家畜สัตว์เลี้ยง

    และรุกิก็ฉีกเสื้อผ้าเราออกมากกว่าเดิม และบอกว่าเขาไม่ได้อะไรกับร่างกายเราหรอก เขาแค่จะเค้นถามเราเท่านั้น และ เลือดที่ไหลเวียนอยู่ในร่างกายเราด้วยที่เขาจะสน ก็ยังดีกว่าที่เขาจะไม่สนใจเราเลย รุกิลงมือฉีกต่อไป ยิ่งฉีกออกเขาก็ยิ่งเห็นรอยกัดของพวกบ้านซาคามากิอยู่บนผิวของเรา เขาก็ถามเราว่าการที่เราถูกสลักรอยบนร่างแบบนี้รู้สึกอย่างไร ? แต่เราก็บอกให้เขาหยุด รุกิก็หัวเราะและบอกว่าเขาบอกแล้วใช่ไหมว่าเราไม่มีสิทธิ์ออกความเห็น และเขาก็ถอดผ้าที่ถูกฉีกจนขาดออก และ บอกว่าอย่างไรก็ตามเสื้อผ้าก็ไม่สำคัญหรอก เขาจะดึงสิ่งที่เกะกะออกไปเอง ก็เพราะว่าเรากำลังจะเป็นของเขาแล้ว ต้องให้เขาสำรวจร่างกายของเราก่อน ว่าเราไม่ได้พกอะไรที่มันอันตรายกับเขาแน่นอน ทั้งข้างนอก ข้างใน และ ต้องหาให้ละเอียด (แต่ตอนนี้ตรูหนาวแทนนางเอกละ... – คนรีวิว)

    และเขาก็ดึงเราเข้าไปหาเขา เขาก็พยายามขัดขืน เขาจึงบอกว่าถ้าขัดขืนเจ้านายจะเกิดอะไรขึ้น เราก็คงจะรู้นะ และเขาก็รู้ด้วยว่าพวกซาคามากิก็คงจะไม่ได้อ่อนโยนกับเราอย่างที่เราบอกเขา ไปหรอก... และรู้ว่าเราต้องการที่จะได้รับความอ่อนโยน และเขาก็จะอ่อนโยนกับเรา และถ้าเขารู้ว่าเราไม่มีอะไรปิดบังเขาละก็ เขาก็จะอ่อนโยนกับเราจนเราละลายไปเลยหละ... เราก็เริ่มกลัวพยายามถอยหลัง เขาก็ถามว่ายังจะพยายามหนีอีกเหรอ ? และบอกให้เราเผชิญหน้ากับสิ่งที่กำลังจะเจอด้วยความหยิ่งผยองสิ และรุกิก็เข้ามากระซิบกับเราว่า “โยนทุกสิ่งทุกอย่างมาให้ฉันสิ ฉันจะสงเคราะห์เธอเอง...”

    แต่เราก็ยังพยายามถอยหลัง แต่ถอยมากไม่ได้เพราะถ้าถอยแม้แต่ก้าวเดียวก็คงร่วงจากหอคอยแน่นอน รุกิพูดว่าตอนนี้เราเป็นของเขาแล้ว เราจะทำอะไรเขาจะไม่ยอมให้เราทำเด็ดขาดถ้าเขาไม่อนุญาต และ บอกให้เรายอมเขาเสีย... เขาเดินเข้ามาและเข้ามากอดเราไว้แน่น เราก็พยายามดิ้น แล้วรุกิก็เตือนความจำกับเราว่ารอยบนร่างของเรามาได้อย่างไร และแน่นอน เขาต้องการให้เรายอมรับว่าเราก็ต้องการเขี้ยวแวมไพร์ของเขาเช่นกัน เราก็อึ้งทำอะไรไม่ถูก รุกิก็ว่าเราว่าเราเป็นมนุษย์หน้าโง่อีกครั้ง แต่เขาก็ไม่ได้รังเกียจอะไร เราก็ยังทำหน้ากลัวๆ เขาจึงบอกว่าตัวเขาเองดูแบบนี้แล้วค่อนข้างเอาแต่ใจนะ และเขาก็จะเริ่มทดลองกับเราเดี๋ยวนี้

Track 4 身体中に刻まれた痕 รอยที่สลักลงทั่วร่าง

    รุกิใช้มีดฉีดเสื้อผ้าเราออกมากกว่าเดิม (อะโห หลายแทรคแล้วนะเว้ยเห้ย ถอดมันออกเถอะ - -*) เขาพูดว่าเขาเห็นรอยกัดบนผิวของเราทั่วไปหมด หรืออีกอย่างมันก็คือ ”หลักฐานแสดงความต้องการของเรานั่นเอง” หรือว่าเราจะคิดว่าการถูกกัดแบบนี้ถือว่าเป็นการแสดงความรักละ ? ซึ่งเขาก็บอกว่าเราคิดผิดแล้ว รอยพวกนี้มันต้องหายไปด้วยมือของรุกิเท่านั้น

    รุกิกระชากเสื้อผ้าเราออกจนเขาพอใจ และเริ่มสังเกตไปทั่วร่างของเรา ดูจนไปถึงข้างหลัง และมาหยุดที่หลังหูของเราที่มีรอยอยู่เหมือนกัน เขาเลยตัดสินใจฝังเขี้ยวลงบนรอยเขี้ยวนั้นซ้ำ แต่ถึงกระนั้นรุกิก็ยังไม่กัด เขากลับเลียแทน(จนคนฟังสะดุ้ง) และเขาก็ถามเราว่า นี่เรารู้สึกอยู่ใช่ไหม ? ทั้งๆที่แค่เลียแท้ๆ หรือว่าอยากถูกกัดจนใจสั่นแล้วสินะ.. เราก็ปฏิเสธ รุกิหัวเราะ และเขาบอกว่าเขาไม่เชื่อเราหรอก โง่จริงๆ เพราะเขาแค่มองเรา สัมผัสเรา เขาก็รู้ทุกอย่างในใจของเราทันทีแล้ว และรู้ว่าเราอยากจะถูกเขากัดอย่างรุนแรงและรุ่งริ่ง มากละสินะ....

    รุกิยังเลียต่อไป และบอกว่าปฏิกิริยาเรานี่น่าสนุกจริงๆ แล้วเรายังจะปฏิเสธอีกงั้นหรือ ? ทั้งๆที่เราเอามือปิดหน้า ร้องครางออกมา น้ำตาซึมออกมาจากดวงตา เราก็ขอให้เขาหยุด เขาเลยบอกว่าแค่เลียไม่ทำให้เต็มอิ่มละสินะ แต่เราก็ไม่พูดอะไร เขาก็พยายามพูดต่อไปให้เรายอมรับให้ได้ว่าอยากให้เขากัดมากกว่า แต่เราก็ปฏิเสธพัลวัน รุกิจึงตัดสินใจ เลียเราแทน และบอกว่าเขานี่เป็นเจ้านายที่ใจดีสินะ แตกต่างกับพวกซาคามากิ

    รุกิเริ่มลงลิ้นกับผิวที่เต็มไปด้วยรอยเขี้ยวของเรา กระซิบลงข้างหูเราว่า เขาไม่คิดว่าเราเป็นผู้หญิงมีเลือดที่พิเศษ แต่มันคือกับดักที่ทำให้เขาเข้าไปติด และคิดว่าร่างกายเราคงมีอะไรพิเศษอย่างแน่นอน เราต้องคิดว่าทำเลือดเราถึงพิเศษ แล้วทำไมเราต้องมาอยู่ที่นี่ และถามเราอีกว่าต่อไปจะทำอย่างไร ? เราก็บอกว่าคำพูดของเขามันเชื่อไม่ได้

    รุกิถอนหายใจอีก เขาบอกว่าเขาไม่คิดจะถามคำถามอะไรเรา เพราะแค่เราพูดโกหกเขาก็จะรู้ทันที เขาจะทำให้เรารู้เองว่าควรจะทำอย่างไรต่อหน้าแวมไพร์อย่างเขา ก่อนที่จะเลียที่หูซ้ายเราอีกครั้ง เขาก็เห็นรอยเขี้ยวอีกที่ แต่ก็ยังเลียต่อไป จนเราเริ่มรู้สึกเสียวจนทนไม่ไหว เขาก็บอกว่าเราเริ่มอยากได้เขี้ยวแทนแล้วใช่ไหม ? แต่ถึงกระนั้นเราก็ยังปฏิเสธเรื่อยๆ เขาก็บอกว่าขนาดเราโดนต้อนจนจนมุมแล้วยังจะหยิ่งผยองอยู่อีก... รุกิหัวเราะ และบอกว่าเราชอบสินะที่จะถูกกระทำอย่างรุนแรงจากพวกซาคามากิ มันช่างน่าสนุกจริงๆ

Track 5 調教の始まり เริ่มต้นการฝึกฝน

    รุกิจับให้เรายืนและมองไปยังพระจันทร์ที่ทอแสงอยู่บนท้องฟ้า ราวกับนรก และบอกเราอยากมากสินะที่จะโดดลงไปก่อนที่จะร่างจะแหลกสลาย รุกิพยายามผลักเราให้กระโดดลงไป เราก็พยายามจับแขนเสื้อเขาเอาไว้ อยากจะให้เห็นใจก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะรุกิไม่มีความรู้สึกเหมือนมนุษย์ เขาก็พยายามผลักเราตกไปอีก เราก็พยายามไม่กระโดดลงไป และ ขอร้องรุกิ

    รุกิหัวเราะ และบอกให้เรายอมรับเสีย ว่าอยากให้เขาทำอะไร เราก็บอกว่าอย่าบังคับให้เราโดดลงไปเลย รุกิบอกต่อว่าจริงๆแล้วเขาอยากรู้ว่าเรารู้สึกอย่างไรเวลาที่ถูกเขาเลียรอย เขี้ยวเมื่อครู่ เวลาที่เขาเห็นหน้าเราเวลาถูกเลียแบบนั้นก็บ่งบอกได้หมดถึงใจของเราแล้ว รวมถึงให้เรามองตาเขาและบอกเขาด้วยปากของเราเอง ถ้าบอกช้าอาจจะทำให้เขาอารมณ์เสียก็ได้ ในที่สุดเราก็บอกว่าอยากให้เขาดูดเลือดเรา รุกิก็ถอนลมหายใจอีก เขาบอกว่าแทนที่จะขอตั้งแต่แรกก็จบไป ต้องให้เขาถึงกับเสียเวลากับเรา เขาคิดว่าอย่างไรเราก็ต้องได้รับการฝึกฝนที่หนักหน่วงสักหน่อย เหมือนกับสุนัขที่วิ่งรอบๆตามเจ้าของ สุดท้ายเขาก็กระซิบกับเราว่า เขาจะฝึกฝนเรา โดยการให้เราเข้าไปหาเขา ให้เขาฝังเขี้ยวลงกับคอเราจนเราต้องเป็นฝ่ายอ้อนวอนของร้องเขาเอง...

Track 6 こ褒美の吸血 รางวัลโดยการดูดเลือด

    รุกิเข้ามาหาเราและเริ่มดูดเลือดด้วยเสียงกระซิบว่า “อะ...รางวัล...” เขาถอนเขี้ยวออกเมื่อดื่มไปได้สักพัก เราก็ขอให้เขาฝังเขี้ยวให้ลึกกว่าเดิมอีก เขาก็ฝังเขี้ยวลึกเข้าไปข้างในให้กว่าเดิม เขาก็บอกว่านี่หละคือพลังของการเมตตาของแวมไพร์ และมันทำให้เขารู้ว่าทำไมพวกซาคามากิถึงบ้าคลั่งเพราะเลือดของเราหนักหนา แต่ว่ามันก็เหมือนกับยาพิษเช่นกัน มันทำให้สมองของเขาเริ่มวูบลงไป สติของเขาเริ่มกระเจิดกระเจิง

    รุกิดูดเลือดต่อไป จนเราเริ่มละลาย (ละลายจริงนะ ไอ่คนรีวิวอะ 555+) และเผลอหมดแรงนั่งลงกับพื้น รุกิก็คิดว่าเราก็คงจะเริ่มละลายไปกับการดูดเลือดของเขาแล้ว (ตรูฟินค่ะ แฮ่กๆๆๆๆ) เขาก็โทษเลือดของเราที่ทำให้เขาเริ่มละลายเหมือนกัน (กรี๊ดดด ละลายไปพร้อมกันนะจ๊ะที่ร๊ากกกกกก) แต่แล้วก็เข้ามากระซิบกับเราอีกว่าถ้าทั้งเราทั้งเขาตกลงไปพร้อมกันจะทำอย่างไร แล้วเขาก็บอกว่าเขาล้อเล่น (เอ็งจะบอกว่าเอ็งไม่ได้ละลายจริงว่างั้นเหอะ....) แต่จริงๆแล้วตอนนี้เขากำลังเมาเลือดของเรามากกว่า และ ยังดื่มเลือดของเราไม่พอเลย

    และเขาก็ดูเลือดของเราต่อโดยไปดูดที่คอ (อ้าว แล้วมะกี้เอ็งดูดที่หนายยยยยย O_o!) ดูดไปเรื่อยๆ เขาเริ่มได้กลิ่นที่แรงขึ้นเรื่อยๆ มันเป็นกลิ่นที่กำลังเชิญชวนเขา รุกิดูดต่อไปอีกจนเราร้องคราง ทำให้เขารู้ว่าเราอยากให้ดูดแรงขึ้นไปมากกว่าเดิมอีก ดูดไปพลางก็ยิ่งทำให้รสเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ เขากระซิบว่านี่อาจจะเป็นกับดักที่เขายอมไปติดเองหรือไม่ก็ไม่อาจรู้ได้ เราเป็นแค่สัตว์เลี้ยงแต่ทำไมถึงทำแวมไพร์ทั้งหลายหลงระเริงไปกับเราได้

    รุกิไล้ต่อไปจนเจออีกที่ซึ่งมีรอยกัดอยู่เหมือนกัน และเพื่อทำให้รอยพวกนั้นหายไป เขาจะทำให้รอยกัดทั้งหมดเป็นของเขาให้หมด และรุกิก็จับเราเข้ามากระซิบอีกครั้งว่าเขาต้องการจะดื่มเลือดอีก ร่างกายของเขากำลังปรารถนาเรา ก่อนที่เขาจะผลักเรานอนกับพื้น โดยที่เขาพูดว่าเราอย่ามาตัดสินความรู้สึกของเขา เพราะเราไม่มีทางเข้าใจแวมไพร์ง่ายๆ และจนกว่าพระอาทิตย์จะขึ้นเขาจะจัดการ(งาบ)เราเอง

Track 7 恐怖を感している血の味 รสชาติของเลือดที่รู้สึกถึงความกลัว

    ในแทรคนี้รุกิจะจับเรามัดมือ และพาเราไปยืนตรงขอบดาดฟ้าที่กำลังจะตกในไม่ช้า เราเจ็บที่มือ รุกิเลยมัดให้แน่นกว่าเดิม เราก็สั่น และทำให้เราเกิดความกลัวที่จะตกลงไปจริงๆ รุกิจึงอยากรู้ว่าเวลาที่เขาได้ลิ้มรสเลือดเราเวลาที่เราเกิดความกลัวจะเป็น อย่างไร เขาจึงใช้มีดฉีกเสื้อผ้าเราออกอีก และ จับเราดูดเลือดตรงอก (อกจริงๆนะ ถ้าใครฟังเป็นที่อื่นก็กระซิบบอกเราหน่อยนะจ๊า...) และบอกว่าน่ารำคาญกระดูกหน้าอกจริงๆ แต่ก็ยังดูดต่อไป รุกิรู้สึกชอบเลือดที่ดูดตอนรู้สึกกลัวจริงๆ เขาดูดมันต่อไปเรื่อยๆ เราก็พยายามหลบหลีกความกลัวด้วยการเกร็ง และหน้าเราก็เริ่มแดงด้วยความเขิน รุกิก็ถามเราว่ารู้สึกอย่างไรเวลามีคนทำแบบนี้กับเรา (เอ่อ...เขินอะ แอบจิ้นพี่หล่อ อุ๊บบบบบบบ) เรารีบเปลี่ยนเรื่องโดยบอกว่าเจ็บข้อมือให้เขาคลายมัดเสียที เขาก็เลยผูกให้แน่นกว่าเดิม และ ดูดต่อไป โดยการเปลี่ยนข้าง เราจึงขอให้เขาหยุด รุกิหัวเราะหึหึ และบอกว่าอย่างไรก็ตามเขาก็จะไม่หยุด เพราะเขาชักจะชอบเลือดที่เกิดจากความกลัวเสียแล้ว

    และรุกิก็เห็นว่าที่อกของเราเริ่มมีเลือดไหลออกมา เขาจึงดูดซ้ำ (กรี๊ดดดดดดดด จิคุบิๆๆๆๆๆๆ) ทำให้เขารู้สึกถึงกับดักของเราที่ทำให้ร่างกายของเขาเริ่มมีความรู้สึกที่ต่างออกไป เขาดูดต่อไปเรื่อยๆ หอบไปเรื่อยๆจนจบแทรค....

Track 8 欲望を曝け出すเปิดเผยความต้องการออกมา

    แทรคเริ่มโดยการที่รุกิถามเราว่าต้องการให้เขาดูดเลือดจากตรงไหน หรือว่าเหตุผลต่างๆมาคอยขัดขวางเอาไว้ไม่ให้เราพูด มาถึงขนาดนี้แล้ว แล้วก็ร่างกายเป็นแบบนี้แล้วยังจะอายอะไรอีก รุกิให้เราเปิดเผยส่วนที่นุ่มนิ่มที่สุดในร่างกายให้เขาดูดเสีย เราก็ยิ่งทำหน้าทั้งเกลียดและกลัว รุกิจึงบอกให้เรายิ่งเกลียดเขาให้มากกว่าเดิม เพราะต่อให้เราตะโกนขอร้อง ก็ไม่มีใครมาช่วยเราได้ ต้องสิ้นหวังเสียแล้ว ยิ่งเราสิ้นหวัง ก็ยิ่งทำให้เขาสนุกมากขึ้น

    แต่เราก็ไม่พูด ทำให้รุกิเริ่มชักมีดออกมาอีกครั้ง พร้อมขู่เราว่าถ้าไม่พูด เขาจะเฉือนขาเราซะ เราก็เริ่มถอยเลยถลันเกือบจะตกลงไป (แต่ก็ไม่ตกไปซะที) เราขอให้เขาช่วย แต่เขาคิดว่าเราคงอยากตกลงไปเพื่อให้มีคนมาเห็นมากกว่า แต่ถึงแม้ว่าเราจะตายไป เขาก็จะปลุกเราขึ้นมาอีกเรื่อยๆ (อะโห ยังกะซอมบี้) แล้วเขาก็ดึงเราขึ้นมา เราก็สั่นด้วยความกลัว แล้วถ้าเราคิดว่าถ้าเราหนีไปเขาจะไปตามกลับมานั้น มันก็เป็นความคิดของสัตว์เลี้ยงตัวหนึ่งเท่านั้น...

    และรุกิก็เริ่มดูดเลือดของเราต่อ ให้เลือดของเราไหลออกมามากขึ้น แล้วเลื่อนไปดูยังที่ขาอ่อนของเราว่ามันก็มีรอยเหมือนกัน เขาจึงกัดซ้ำ และเขาก็เริ่มสังเกตความรู้สึกดีของเราที่แสดงออกมาให้เขาเห็นเรื่อยๆ ดูดไปเรื่อยๆ ก็ยิ่งต้องการไปเรื่อยๆ ถึงแม้เหมือนจะอิ่มแล้ว แต่ก็หยุดดื่มไม่ได้ และดูเหมือนเราก็ยิ่งต้องการเขี้ยวของเขามากขึ้นไปอีก เขาจึงดูดไปตามร่างกายของเรา (ขอไม่บรรยายนะเคอะ มันเอโร่ยยยยย 55555+) และให้เรายอมรับเขามากขึ้นไปอีกเรื่อยๆ ขอร้องเชิญชวนเขาอีกเรื่อยๆ รุกิดูดจบก็เงยหน้าขึ้นมาบอกว่า นี่เป็นครั้งแรกที่เติมเต็มเขาขนาดนี้ เพราะเขาทำให้สัตว์เลี้ยงอย่างเราต้องการเขามากขึ้นอีกด้วย....

Track 9 酔いしれて มึนเมา

    รุกิยังถามเราต่อไปว่าจะให้เขาดูดตรงไหนอีก เพราะยังมีอีกหลายที่ๆที่เขาไม่เคยรู้ เชิญชวนให้เราสนุกไปกับเขาด้วย (โอ่ย..มาถึงนี่ไม่รู้อะละคะ นอนตายด้วยความฟิน 5555+) และเขาก็จับข้อเท้าเราขึ้นมาและสังเกตว่าเลือดไหลมาถึงข้อเท้าเราด้วย เขาจึงดูดที่ข้อเท้านั้น และ เลื่อนมากัดที่ท้องของเรา พร้อมทั้งบอกว่าท้องของผู้หญิงต้องอร่อยมากแน่ๆ (มีแต่ไขมัน ก๊ากกกกก) เลือดของเราเริ่มทำให้เขามึน และเขาก็บอกให้เรายอมรับว่าเราต้องการให้ร่างกายมีแต่รอยเขี้ยวของเขา เป็นสิ่งที่เรารอคอยอยู่...
    รุกิยังดูดต่อไปเรื่อยๆ เราก็ยิ่งร้องไปมากขึ้น เริ่มปลดปล่อยตัวเอง ละทิ้งเหตุผลไปให้หมด ถึงแม้ว่าพวกซาคามากิจะกลับมาก็จะไม่สนใจเราอีกแล้ว เขากัดไปเรื่อยๆตามร่างกายของเราอีกครั้ง รุกิต้องการให้เราบ้าคลั่ง และ เมามายไปกับการดูดเลือดของเขา และ ยิ่งร้องให้หนักขึ้นไปเรื่อยๆ และคิดว่าพวกซาคามากิมาเห็นเราสภาพแบบนี้จะพูดว่าอะไรกัน... ยิ่งนึกก็ยิ่งสนุก แต่ถึงแม้จะมาเห็นเรา แต่ก็สายเกินไปแล้ว เพราะกว่าจะมาเจอ เราก็กลายเป็นของรุกิไปแล้ว จะไม่ยอมปล่อยเราไปเด็ดขาด ยิ่งเขาดูดเขาก็ยิ่งเคลิ้ม ก่อนที่จะลงท้ายแทรคว่า “ฉันต้องการเลือด” (เหมือนกับที่อายาโตะพูดใรโวลุ่มแรกเหมือนกัน อิอิ...)

Track 10 禁断の果実の呪い คำสาปแห่งผลต้องห้าม

    รุกิบอกกับเราว่า นี่คือผลของคำสาปต้องห้ามที่เขายืนมืออกไปรับมัน แต่ถึงแม้ว่าจะได้รับคำสาปเขาก็ไม่กลัว หรือว่านี่มันคือกับดักเราที่เราวางเอาไว้กันแน่... เขารู้ทุกอย่างในความคิดของเรา ว่าเราอยากจะให้เขายิ่งกัดให้ลึกขึ้นไปอีก ก่อนที่จะกัดที่คอของเราอีก เราก็ยิ่งขอร้องเขาให้กัดมากขึ้นกว่าเดิม (อินางเอกกก แกมันโดะเอ็มมมมมมม) รุกิก็ไม่รังเกียจที่จะทำมันต่อไปเพราะเขาอยากทำตั้งแต่แรกแล้ว... 

    รุกิยังดูดต่อไป และ ถามเราว่านอกจากเขี้ยวของเขาแล้ว ยังต้องการอะไรจากเขาอีก (จริงๆชอบแทรคนี้สุดนะ แบบว่ารุกิเมาเต็มที่แล้ว 555+) แล้วเขาก็มองขึ้นไปบนฟ้า เริ่มเห็นพระจันทร์ที่ทอแสงลงมา แต่เราคงไม่เห็นอะไรอีกแล้ว เขาจึงก้มลงดูดต่อไปเรื่อยๆ เพราะมันไม่พอสำหรับเขา และรุกิก็ให้เราเรียกชื่อของเขา และ ขอร้องเขามากขึ้นไปอีก เขายังกัดต่อไปและมันทำให้เขารู้สึกเหมือนเกิดใหม่ และเราก็เป็นของเขาคนเดียวเท่านั้น...

    ไม่นานรุกิก็ถามอีกครั้งว่าสิ่งที่เราต้องการคืออะไร เพราะเขาจะให้เราในตอนนี้ ริมฝีปากเราก็เริ่มสั่น รุกิจึงรู้ว่าเราต้องการให้เขาจูบ (กรี๊ดดดดดดด ตายดีก่าค่ะ...) รุกิก็จัดให้เรา จูบกันไปได้สักพัก เขาก็รู้สึกสะเพริดไปกับความรู้สึกของมนุษย์ และ เขาจะดูดเลือดเราในคืนนี้จนกว่าเราจะพูดกับเขาว่า “ช่วยดูดเลือดฉันให้มากกว่าจูบหน่อย” และเราต้องเตรียมพร้อม เพราะ คืนนี้เพิ่งจะเริ่มต้นเอง.... ไม่ใช่สิ ก็เพราะว่าเราออกจากที่นี่ไม่ได้แล้ว ก็คงจะไม่มีสว่างแล้ว และอีกอย่างเราก็คงจะไปอยู่ท่ามกลางแสงสว่างไม่ได้อีกแล้ว เราเป็นสัตว์เลี้ยงพิเศษของเขา ดังนั้นเราต้องให้เขาดูดเลือดจากร่างกายเราให้มากๆ ก่อนที่รุกิจะลงท้ายแทรคว่า “ฉันรักเธอ... ชั่วนิรันดร์...จงรู้สึกถึงเขี้ยวของฉันตลอดไปนะ...” และดูดเลือดไปเรื่อยๆจนจบแทรค....

คอมเม้นของเรา (บ้างดิ....)

จบแล้วค่ะ.... แฮ่กๆ.....

การรีวิวดราม่าซีดีที่นักพากย์ทำเสียงให้เราฟินอยู่ตลอดนี่

มันยากจริงๆที่จะแปลออกมาตรงตัว (ซูฮกคนแปลทีละคำพูดอะ 555555+)

มีหลายคนพูดว่ารุกิไม่เอส...

เราคิดว่าที่รุกิไม่ได้เอสมาก อะไรมากเหมือนอายาโตะ (ขอเอาไปเปรียบเทียบอายาโตะนะคะ) ก็อาจจะเพราะว่าบ้านมุคามิไม่ได้โหดเหี้ยม หรือเจอเรื่องร้ายแรงจนโรคจิตเหมือนบ้านซาคามากินะคะ แล้วก็เกมยังไม่ออกข้อมูลบ้านมุคามิก็เลยไม่ค่อยมีมากนัก เลยไม่รู้ว่าจริงๆปูมหลังซาคามากิมีความเกี่ยวข้องอะไรกับมุคามิกันแน่....

ก่อนที่เราจะได้มาฟังเต็มๆนี่ ได้อ่านรีวิวจากสาวญี่ปุ่นหลายคน และ ทุกคนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “ไม่เอสเลยอะ ดูใจดีๆมากกว่า” พอมาฟังแล้วถึงได้สงสัย “ใจดีบ้านป๊าแกเหรอ ? พยายามผลักเราตกหอคอยเอย จับเรามัดมือ แล้วดูดเลือดทั้งๆที่ยืนอยู่เนี่ย” แต่ไม่ว่าอย่างไรเราก็รู้สึกว่าพี่หล่อความพยายามดีมาก จริงๆพี่หล่ออะ ทำเสียงหอบเซะซี่ๆได้อยู่แล้วนะ แต่ไม่ค่อยมีเสียงลิปสักเท่าไหร่ พอมาพากย์แวมไพร์แล้วรู้สึกว่าพี่หล่อลิปเก่งขึ้นมาก (อย่างน้อยก็ยังดีกว่ายันเดเระเฮฟเว่นละฟระ....)

ถ้าให้คะแนนจาก

 

เราให้ กับอีกครึ่งนึงค่ะ....

แล้วเจอกันเอนทรี่หน้านะคะ