[Review] Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.4 Mukami Azusa

คำเตือน รีวิวนี้ไม่ได้อวยนะค๊า...... (บร๊ะเอ้งงงไปบอกเค้าทำไมมมมม)

ใครจะเอารีวิวออกจากบล๊อค กรุณาให้เครดิตบล๊อคเราด้วยค่ะ

วันนี้เรามารีวิวดราม่าซีดี Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.4 ของ มุคามิ อาซึสะ น้องคนเล็ก(เอะ...จริงๆก็ไม่คนเล็กนะ เพราะอายุเท่าโควกับยูมะเลย)ของ บ้านมุคามิ และเป็นคู่ปรับของบ้านซาคามากิด้วยค่ะ พื้นเพนิสัยของอาซึสะเป็นโดะเอสแนวมาแปลกค่ะ กล่าวคือชอบการถูกทำร้าย(ในความคิดของเราคือถ้าไม่ได้รับการทำให้เจ็บก็จะ กลายเป็นโดะเอสไม่ได้งั้นหละ ตลกดีเนอะ >v<")  เวลาพูดก็ต้องพูดช้าๆเนิบนาบ (บางทีฟังก็แอบง่วงแทน) ค่ะ

**ขอใช้คำว่า “เรา” แทนตัวนางเอก หรือ คนฟังนะคะ
**บางครั้งเราจะแอบแซวโดยใช้วงเล็บสีชมพูนะคะ อิอิ...
***หลังอ่านจบอ่านต่อสักหน่อยก็ได้นะก๊ะ.....

เอาหละ !! ไปรีวิวเป็นแทรคๆกันเลยดีกว่าค่ะ !!

Diabolik Lovers ~More, Blood~ Vol.4
Mukami Azusa CV. Kishio Daisuke

Track 1 วิ่งไล่ตามและ วิ่งไล่ตาม

    ระหว่างที่เราเดินกลับบ้านคนเดียว เราก็รู้สึกว่ามีคนตามเรามา เราจึงรีบเดินให้ไวขึ้นและวิ่งเมื่อชายคนนั้นตามเรามาติดๆ ชายหนุ่มจึงพูดกับเราระหว่างที่วิ่งไล่เราว่า ทำไมถึงต้องหนีเขาด้วย เราก็หยุดและบอกให้เขาอย่าตามเรามาอีก เขาก็ถามว่าทำไมถึงพูดแบบนั้น เพราเราเองที่บอกให้เขาตามมาจับเราแท้ๆ เราก็ยังวิ่งหนีต่อไป เขาจึงวิ่งตาม และ พูดอีกว่าเขาจะไม่ทำให้เราเจ็บปวดแน่นอน ไว้ใจได้เลย เขาไม่ได้โกหก

    แต่แล้ว ชายหนุ่มก็รู้สึกถึงความเจ็บปวดแล้วก็ล้มลง เราเห็นเขาล้มเราก็รีบวิ่งไปดูว่าเป็นอะไรหรือไม่ ชายคนนั้นหอบหนัก เพราะหายใจไม่ออก เขาดีใจที่เราเป็นห่วงเขา แต่ในขณะนั้น เขาก็เอากุญแจมือออกมาและจับล๊อคข้อมือเราไว้ทั้งสองข้าง เราก็พยายามดิ้น เขาก็บอกมันไม่ได้ผลหรอก เพราะกุญแจมือมันไม่หลุดง่ายๆ เราก็ถามว่าทำไมถึงทำแบบนี้ เขาจึงพูดอีกว่า ก็เพราะเราเองเป็นคนบอกเขาว่า “มาจับฉันเลยสิ!” กับเขาเอง เขาขอโทษและบอกว่าเขารู้ว่ามันไม่ดีที่ทำแบบนี้ แต่ว่ามันก็ช่วยไม่ได้ เพราะมันเป็นสัญญาที่ขัดขืนไม่ได้ เราก็ถามว่าสัญญาของใคร ชายหนุ่มก็ตอบหน้าซื่อๆว่า รุกิ กับพี่น้องของเขา เพราะพวกเขาวานให้ชายหนุ่มพาเรากลับบ้านด้วย ก่อนที่จะขอโทษเราอีกครั้ง ก่อนที่จะตัดบทและชวนกลับเสียที

    เราก็ถามอีกว่า ตกลงเขาเป็นใครกันแน่ ? เขาจึงแนะนำตัวเองว่า เขาชื่อ มุคามิ อาซึสะ และเมื่อแนะนำตัวเสร็จ เขาก็ให้เราลุกขึ้น และพากลับบ้าน เราก็บอกว่าเจ็บ เพราะ กุญแจมือ และ อาซึสะดึงแขนเราอย่างแรง เราก็ยังไม่ยอมไป เขาจึงบอกว่างั้นก็ทำให้เขาเจ็บด้วยเลยสิ สุดท้ายเราจึงบอกว่าได้แผลมาด้วย อาซึสะจึงตอบท้ายกับเราว่า “อา... ได้แผลมางั้นหรอ ?”

Track 2 มุคามิ อาซึสะ

    แล้วอาซึสะก็ขอดูแผลของเรา แต่เราไม่ยอมให้ดู เขาจึงบอกว่าขอเขาดูเถอะนะ แล้วเขาก็พบแผลบนต้นขาของเรา พร้อมทั้งมีเลือดไหลออกมาด้วย เขายิ้มและบอกว่าเป็นแผลที่น่ารักดี และ อาซึสะก็ขอเราจับแผลนั้น เราก็ไม่ยอมเพราะเดี๋ยวจะเจ็บ เขาจึงบอกว่าไม่เป็นไร เจ็บแหละดี แล้วเขาก็ใช้นิ้วคลึงที่แผล ทำให้เลือดไหลออกมามากขึ้น อาซึสะรู้สึกถึงกลิ่นเลือดที่หอมหวานของเรา และบอกว่าเดี๋ยวเขาจะทำให้เราเจ็บมากกว่าเดิมดีมั้ย... เราก็เริ่มสั่น เขาก็บอกว่า ”จะกลัวทำไม ชอบไม่ใช่เหรอ เหมือนกับที่พวกซาคามากิทำกับเธอ”

    แล้วเขาก็ใช้นิ้วแหวกแผลให้ลึกกว่าเดิม เลือดก็ยิ่งไหลมากกว่าเดิม เขาก็บอกว่าเจ็บมากใช่ไหม แล้วอาซึสะก็นึกขึ้นได้ว่าต้องรีบพาเรากลับบ้านแล้ว แต่ว่าเขายังอยากจะอยู่ต่ออีกนิด มากไปกว่านั้น ถ้าเขากลับบ้านช้า มันก็คงจะสนุกแน่ๆ เพราะได้หาเรื่องให้พวกพี่ๆแกล้งเขาอีก อาซึสะจึงหันมาหาเราและตั้งใจจะดูดเลือดของเรา เราบอกว่า “ไม่ได้” เขาก็บอกว่าเราก็พูดแต่ ไม่ได้ ไม่ได้ ไม่ได้ มาตั้งแต่เมื่อครู่แล้ว เกลียดเขาใช่ไหม แต่เขา..ชอบเรา รักเรา เพราะแบบนั้น เขาจึงกดแผลของเราให้เจ็บมากกว่าเดิม เราก็ร้อง แต่เขาก็ไม่หยุดและบอกว่า เราชอบสินะ ความเจ็บปวด เพราะถ้าเราถูกทำให้เจ็บ เราก็ยิ่งรู้สึกดีสินะ.. เขาบอกว่าเขาก็เหมือนกัน เขาก็ชอบความเจ็บปวดเหมือนกัน

    แต่เราก็ยิ้งดิ้นและทุบเขาบ้าง (ดังปั่กกกกก O_o!) อาซึสะตกใจ และบอกว่าทำอีกสิ ทำร้ายเขาอีก เราทำหน้างง เขาก็บอกว่า เขาอยากจะให้เราทำให้เขาเจ็บมากกว่าเดิม เพระเขาชอบ เราก็คงชอบเหมือนกัน แล้วอาซึสะก็ก้มลงเลียแผลที่ขาของเราเมื่อครู่ ยิ่งดูดเขาก็ยิ่งชอบ เขาเงยหน้าขึ้นและบอกว่า “ฉันจะทำให้เธอเจ็บมากกว่าเดิมอีก ดีใจสินะ...”

Track 3 ทำให้เจ็บทีสิ ?

    อาซึสะยังจดจ่อกับแผลตามร่างกายของเราต่อไป เขาให้เผยแผลของเราให้ดู ถึงแม้เราจะขอร้องให้หยุดก็ตาม อาซึสะเริ่มเลียเลือดของเราที่ไหลออกมา เขาเริ่มอยากที่จะดูดเลือดของเราก่อนพวกพี่ๆของเขาแล้ว และคิดว่าเขาก็คงจะถูกโกรธอย่างแน่นอน เขาได้ยินมาว่าเลือดของเรามีความลับบางอย่างใช่ไหม ? เราก็บอกเราก็ไม่รู้

    อาซึสะรีบตัดบท และบอกว่าจะทำให้เราเจ็บมากกว่าเดิม เพราะเขาชอบ และ คิดว่าเราก็คงชอบเหมือนกัน (นั่น..โดะเอ็มมันทั้งคู่หละ....) โดยการกัดเราที่ต้นขา กัดเสร็จเขาก็ขอให้เราทำให้เขาเจ็บบ้าง ก่อนที่จะกัดต่อไปเรื่อยๆ เขาเงยหน้าขึ้นมาและบอกว่าเขาเริ่มรู้สึกตัวเบาคงเป็นเพราะเลือดของเราที่มี ผลทันที และ ต่อไปเขาก็ให้เราทำให้เขาเจ็บบ้าง เราก็ถามว่าทำอย่างไร เขาก็บอกทำยังไงก็ได้ อย่างเช่นเอามือทุบเขา(ไอ่มือที่โดนกุญแจมือล๊อคอยู่อะคะ) เพราะเขาเริ่มทนไม่ไหวแล้ว

    แต่เราก็ไม่กล้าทำ เขาก็บอกว่าเขาไม่เป็นอะไรหรอก ก่อนที่จะโชว์แผลที่ยูมะแกล้งเขาเมื่อวาน ส่วนโควก็แกล้งเขาโดยใช้เหล็ก(เผาไฟ)นาบ เพราะเขาตั้งใจไปแกล้งโควก่อน และมีอีกแผลซึ่งรุกิเอามีดฉัวะเขาให้ (เชดด หลายขนาน) ซึ่งเขาบอกว่า ยิ่งทำให้มีแผล เขาก็ยิ่งรู้สึกถึงความรักมากกว่าเดิม และ เขาก็บอกว่าเราก็คิดเหมือนเขาใช่ไหม

    อาซึสะกระชากคอเสื้อเราออก ทำให้เห็นรอยกัดที่คอเรา (ที่พวกซาคามากิทำไว้) เขาสูดลมหายใจ รู้สึกถึงเขี้ยวของแวมไพร์จากกลิ่นของรอยกัดบนคอเรา บังคับให้เรากัดเขาให้ได้....เพื่อเขาจะได้กัดเราบ้าง ก่อนที่จะจบแทรคไป.... (อุแหม่.... Gift & Take จริงๆแหะ อาซือเอ๋ย)

Track 4 แหวนที่เหมือนกัน

    อาซึสะเริ่มกัดเราโดยตั้งใจจะลบรอยเก่าออกให้หมดและทำรอยใหม่เข้าไป หลังจากกัดเราเสร็จ เขาก็สั่งให้เรากัดเขาบ้าง แต่เราไม่ยอมกัดและปล่อยให้เขากัดเราต่อ อาซึสะจึงยัดนิ้วเข้าไปในปากเรา และให้เรากัดนิ้วของเขา เขาเริ่มตื่นเต้นและคิดว่าต้องเจ็บมากแน่ๆ เราจึงยอมกัดนิ้วอาซึสะแต่โดยดี อาซึสะร้องด้วยความเจ็บและโชว์ให้เราดูถึงรอยกัดของฟันเรากับนิ้วของเขา และคิดว่าเรากับเขาก็คงจะมีชะตาที่นำมาพบกันแน่นอน

    และแล้วอาซึสะก็จับนิ้วเรามากัดเช่นกัน เพื่อให้มีรอยเป็นแหวนเหมือนกัน แต่เพราะเขากัดแรงกว่าจึงทำให้เลือดไหลออกมาเยอะ แต่ว่าเขาก็รู้ว่าเราก็คงจะรู้สึกดีเช่นเดียวกับเขา อาซึสะเริ่มรู้สึกเมาเลือดของเราเสียแล้ว เขายิ้มให้กับรอยแหวนบนนิ้วของเราที่มีเลือดไหลออกมา เขาเลียมันอีกครั้ง และบอกว่าเราต้องการมันมากกว่าเดิมสินะ เขารู้ดี และ เมื่ออาซึสะสังเกตว่าเราเริ่มจะอ่อนแรงลงแล้ว เขาจึงเอากุญแจมือที่ล๊อคมือเราไว้ออก

    แต่เมื่อกุญแจมือเราหลุดออกมา เราจึงไม่รอช้า รีบผละอาซึสะออกและวิ่งหนีไปทันที อาซึสะจึงคิดว่าอยากจะเล่นซ่อนหากับเขาในยามดึกสินะ เขาจึงเดินตามหาเราอย่างใจเย็น และ มั่นใจว่าต่อให้เราซ่อนตัวอย่างไร เขาก็ต้องเจอเราอยู่ดี ยิ่งเข้ามาใกล้ เราก็ยิ่งหนี แต่อาซึสะก็ยังยืนยันว่า ต่อให้หนีไปไกลแค่ไหน เขาก็จะตามเราไปให้เจอแน่นอน...

Track 5 ทั้งๆที่รัก...

    “เจอแล้ว...จับได้แล้ว อิอิ” อาซึสะหัวเราะเล็กๆที่เข้ามาจับตัวเราได้ เราก็พยายามขัดขืนโดยการทุบอาซึสะอีกรอบ จนเลือดไหลออกมาจากตัวเขาอีก เขาบอกว่าเจ็บ แต่เขาก็รู้สึกพอใจและคิดว่าเราคงอยากจะเล่นกับเขาอีก เราพยายามถอยหนี แต่อาซึสะก็ยังตามเลียเลือดจากคอของเรา จนเราหกล้ม อาซึสะก็บังคับให้เราทำร้ายเขาอีก เพราะเขาอยากถูกทำร้ายเสียเหลือเกิน เราจึงตบหน้าอาซึสะ แต่เขาก็บอกว่ายังไม่พอเพราะเขาไม่รู้สึกเจ็บ เราก็เริ่มสั่นด้วยความกลัว เขาก็ถามว่าจะกลัวทำไม ทั้งๆที่เขารักเรามาก ไม่จำเป็นต้องกลัว ก็เพราะว่าเวลาที่ถูกเขากัดแล้วจะรู้สึกดี และอาซึสะก็จะทำให้เราจำเขี้ยวของเขาได้เอง....

Track 6 ความสุขนอกจากความเจ็บปวด

    อาซึสะเริ่มกัดต่อไปโดยคิดว่าเรายังถูกกัดไม่พอ เริ่มจากกัดที่ข้อมือก่อน โดยจะทำให้เกิดรอยกำไลข้อมือ อาซึสะรู้สึกได้ถึงเลือดของเราที่นอกจากจะทำให้เขาเจ็บปวดแล้วเขายังได้ความ สุขอีกต่างหาก ดังนั้นเขาจะกัดเราให้มากขึ้น และเขาก็ฉีกเสื้อผ้าเราออก ก่อนที่จะชมร่างกายของเราว่าสวยงาม แต่ก็มีรอยที่ถูกคนอื่นกัดอยู่ เขาจึงกัดทับเพื่อให้รอยของคนอื่นหายไปให้หมด โดยเริ่มจากตรงสีข้าง เราเจ็บและร้องออกมา ทำให้เขาเข้าใจว่าเรารู้สึกดีมาก เขาจึงบอกว่าเขาต้องการเลือดอีก ก่อนที่จะดูดต่อไปเรื่อยๆ แต่ดูดเท่าไหร่ก็ไม่พอเลย อาซึสะรู้สึกดีมากที่ได้ดูดเลือดของเรา และจะไม่ปล่อยให้คนอื่นมาดูดเลือดเราอีกเด็ดขาดนอกจากเขา

Track 7 จะไม่ปล่อยเธอหรอก

    อาซึสะบอกกับเราว่า เขาจะไม่ปล่อยเราไปไหนอีกแล้ว ถึงแม้ว่าจะเป็นพวกพี่ๆของเขา เขาก็จะไม่ให้ และเขาก็ต้องการให้เราตอบเขาด้วย โดยการทำร้ายเขาอีก แต่รอบนี้ถ้าคิดว่ามันเป็นการยาก เขาจึงหยิบมีดที่เขาติดตัวมาและยื่นให้เราแทงเขาให้มีแผล เราก็ไม่กล้า แรงไม่มี เขาจึงเอาผ้าพันแผลของเขาออกมาแล้วจับพันมือเรากับมีดไว้ให้แน่นๆ (โห อุตส่าห์พยายาม) และให้เราแทงมีดลงกับคอของเขา และคะยั้นคะยอมากขึ้นเรื่อยๆ เพราะเขาอยากให้คนอื่นเห็นแผลของเขาที่เราทำไว้ชัดๆ

    ในเมื่อเราไม่กล้า เขาจึงจับมือเราที่ถือมีดแทงลงไปกับร่างกายเขาทันที “ฉึ่ก !!” อาซึสะร้องด้วยความเจ็บ แต่เขากลับบอกว่ารู้สึกดีมากๆ หรืออาจจะเป็นเพราะเขาดูดเลือดเรา ทำให้ร่างกายเขาไวต่อความรู้สึกมากขึ้น (เหยดดดดดดดดด) แล้วเขาก็จับมือเราให้แทบเขาอีกแผล ยิ่งแทงเขาก็ยิ่งหัวเราะเบาๆด้วยความเจ็บแต่มีความสุข และเขาก็ก้มลงดูดเลือดเราอีก ดูดไปด้วยก็ครางด้วยความเจ็บไปด้วยรู้สึกดีแบบไม่เคยเป็นมาก่อน และ บอกว่านี่อาจจะเป็นรูปร่างของความต้องการของเขาจริงๆ และ คิดว่าเราก็รู้สึกดีเช่นกัน....

Track 8 เธอชอบฉันสินะ

    อาซึสะสังเกตถึงทั้งแก้มและริมฝีปากที่แดงไปทั้งหมด ก่อนที่จะใช้ปากที่เปื้อนเลือดของเขาไล้ไปตามผิวของเราให้แดงฉานมากขึ้น และกัดต่อไปด้วย ทุกครั้งที่ดูดเลือดของเราทำให้เขารู้สึกถึงการเกิดใหม่ และเขาไม่ต้องการให้คนอื่นได้ทำแบบนี้กับเรา ถ้าเขาเอาเราส่งกลับบ้านไปตอนนี้ก็คงไม่มีใครต้องการเราอีกแล้ว ดังนั้น เขาจึงจะกักขังเราให้เป็นของเขาคนเดียว

    อาซึสะหยิบกุญแจมือที่ปลดล๊อคจากมือเราเมื่อครู่ขึ้นมา ก่อนที่จะล๊อคข้อมือของเรากับเขาไว้คนละข้าง เพราะกลัวคนอื่นจะมาแย่งเราไป และถ้าจะมีใครเอาออก คงจะต้องฆ่าเขาก่อน และ ตัดมือของเราทิ้งเสีย อาซึสะหัวเราะเบาๆด้วยความโล่งใจที่จะไม่มีใครมากัดเราได้อีก....

Track 9 แผลหลายแห่ง

    อาซึสะกระซิบกับเราที่อยู่ในสถานะหนีไปไหนไม่ได้อีกแล้ว เขาจะกัดเราตรงที่เราอยากให้เขากัด ก่อนที่จะกัดเราลงกับเนินอก และตั้งใจจะกัดให้ทุกซอกทุกมุม ดูดไปด้วยความต้องการก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้นเรื่อยๆ และแค่นี้ถ้าคนอื่นมาเห็นเราในสภาพมีแต่รอยเขี้ยวของอาซึสะแล้วก็คงไม่ต้อง การเราอีกต่อไปแล้ว

    เราทั้งสั่นเทิ้มทั้งกระตุกร่าง อาซึสะรู้สึกถึงความรู้สึกดีของเราเกินไปจนเป็นแบบนี้ เขาก็จะกัดต่อไปอีก ไม่พอแค่นั้น เขายังหยิบมีดขึ้นมาให้เราแทงเขาที่ท้องอีก โดยคิดว่าต้องเจ็บมากแน่ๆ แต่สภาพขยับไม่ไหวของเราแล้ว เขาจึงจับมือเราที่ถือมีดให้แทงที่ท้องเขาอีกรอบ อาซึสะร้องด้วยความเจ็บปนความสุข เพราะเราได้ทำแผลไว้ทั่วร่างของเขาแล้ว ก่อนที่จะจับแทงอีก

    อาซึสะเริ่มให้เราลองชิมเลือดของเขาดูบ้าง เราก็ทำตามที่เขาบอก แต่รู้สึกถึงความขมของเลือด อาซึสะบอกว่าเขาไม่รู้รสของเลือดตัวเองหรอก แต่เลือดเรามันหวานมาก หวานเหมือนได้ชิมครั้งแรก ก่อนที่จะดูดเลือดของเราอีก ไม่ว่าอย่างไร เขาก็รักเรา เขาต้องการดูดเลือดเรา และ ให้เราทำร้ายเขาด้วย เขายังร้องต่อไปด้วยความเจ็บแผล และ ถามเราบ้างว่าแผลที่เขากัดเราเจ็บบ้างไหม ก่อนที่จะก้มลงเลียเลือดยังไหลออกมาไม่หยุดของเรา

    ยิ่งดูดเขาก็ยิ่งไม่ต้องการให้เราไปเป็นของใครนอกจากเขา และให้เราสัญญากับเขาว่าเราจะเป็นของเขาคนเดียว อาซึสะกัดลงกับนิ้วก้อยของเราเพื่อเป็นหลักฐาน และให้เรากัดนิ้วก้อยของเขาเช่นกัน....

Track 10 รักฉันซิ....

    ร่างกายของเราทั้งสองกลายเป็นสีแดงฉานทั้งหมด แต่อาซึสะก็ยังจะหาส่วนที่เขายังไมได้กัดต่อ เขาจึงพลิกเรากลับหลัง และ มองเห็นรอยกัดของพวกซาคามากิบนหลังของเรา เขาจึงไม่ชอบใจ และจัดการกัดทับรอยเก่าต่อไปอีกให้เป็นรอยของเขา ยิ่งกัดก็ยังทวีความแรงมากขึ้นไปเรื่อยๆ และต่อไปนี้เขาก็จะให้เราทำให้เขามีแผลเพียงคนเดียวเท่านั้น

    อาซึสะเริ่มทำร้ายตัวเองโดยเอามีดขึ้นมาและฉัวะลงกับมือของตัวเองอีกรอบ (โอ้ยย ตอนร้องนี่แบบ...เอ่อม...แกมันเอ็มๆๆๆๆๆ) อาซึสะสั่นเทิ้ม พูดว่าแผลที่สลักอยู่บนมือของเขา มันเป็นเหมือนสิ่งมีค่า และเขาก็กัดเราอีก ตรงหลังคอ และบอกว่ายังไม่ให้ไปสวรรค์หรอก ยังเร็วเกินไป แล้วก็กัดต่อไปเรื่อยๆ อาซึสะให้เราหันไปมองหน้าเขา เราบอกเขาว่าเราเริ่มง่วงแล้ว (ใกล้ตายละดิ ถถถถถ) อาซึสะก็บอกห้ามนอน ต้องมองหน้าเขาก่อน โดยก้มลงจูบที่ริมฝีปากของเรา...

    จูบเสร็จ เขาก็บอกว่าเขายังต้องการเลือดอีก และเริ่มพร่ำบอกเรากับเรา อาซึสะมองขึ้นไปบนฟ้า พบกับดวงจันทร์ที่เต็มดวง ส่องแสงให้เห็นเงาของเรากับเขา ยิ่งเขาเห็นเขาก็ยิ่งมีความสุข แต่ดูเหมือนว่านี่อาจจะไม่ใช่ความรัก ตราบใดที่เรายังมีเลือดให้เขาดื่ม (อ้าววววว กลืนน้ำลายตัวเองแล้วอาซือเอ๋ย....)และ อาซึสะก็ถามเราอีกครั้ง ว่าเรารักเขาไหม....เราก็ตอบว่ารัก เขาจึงดีใจและบอกว่าเขาจะทำให้เรารู้สึกดีกว่าเดิม และ ให้เราทำให้เขาเจ็บมากกว่าเดิมด้วย ก่อนที่จะลงท้ายแทรคว่า “รักฉันซิ....นะ...”

จบแล้วค่ะ......

คุยท้ายรีวิว

หลวมตัวมารีวิวได้ไงเนี่ย จริงๆแล้วจขบ.เป็นคนกลัวโดะเอ็มมากนะคะ (คนอ่าน : ใครจะไปเชื่อเอ็งงง) สรุปแล้ว เราก็ไม่รู้ว่าตกลงอาซือรักเราจริงเปล่า หรือต้องการแค่เลือดเราเฉยๆ แต่ก็คิดว่ารัก แต่อาจจะเมาเลือดแล้วทำให้พูดกลับไปกลับมา เสร็จเรียบร้อยก็กลืนน้ำลายตัวเองซะงั้น.... เออตกลงพูดอะไรอยู่เนี่ยเรา... แหะๆ.... แต่ที่จขบ.อยากรีวิวอาซือเพราะ เสียงโอดครวญของคิชิได มันช่างอุเคะเหลือเกิน (แต่ก็น่ารักดี) ใครเห็นด้วยกับจขบ.ให้ยกมือแล้วหมุนๆกันเถอะ อิอิ...

เจอกันใหม่เอนทรี่หน้าค่ะ.....